Ρουσφέτι και ένα ανέκδοτο

Με αφορφή το παρακάτω απόσπασμα από τη στήλη του κ. Κασιμάτη στην Καθημερινή θυμήθηκα ένα ανέκδοτο.


Το απόσπασμα


Βολέψτε τον κάπου

Εχω ασχοληθεί στο παρελθόν με την περίπτωση των περίπου τριακοσίων υπεραρίθμων υπαλλήλων, που διορίστηκαν τους τελευταίους τρεις μήνες προ των εκλογών του 2009 στην «Αττικό Μετρό». Κατά μια όλως αξιοπερίεργη σύμπτωση, το 80% των διορισθέντων κατάγονταν από τη Ροδόπη και τη Λάρισα –από τις δύο περιοχές, δηλαδή, όπου, κατά μία δεύτερη και, πράγματι, σατανική σύμπτωση είχαν εκλεγεί, αντιστοίχως, ο τότε υπουργός Μεταφορών, Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργος Σουφλιάς. Τέλος, είναι επίσης γνωστό ότι οι συγκεκριμένοι υπεράριθμοι απελύθησαν και προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη. Το καινούργιο –που νομίζω θα το εκτιμήσετε δεόντως– είναι ένα στοιχείο της δικογραφίας, το οποίο δημοσιοποιήθηκε προσφάτως, καθώς τούτες τις ημέρες η υπόθεση εκδικάζεται. Πρόκειται για το βιογραφικό ενός υποψηφίου για πρόσληψη, επάνω στο οποίο, κάποιος από το γραφείο του Γ. Σουφλιά έχει γράψει ιδιοχείρως: «Δεν κάνει για τίποτε. Βολέψτε τον κάπου».

Το περισσότερο ενδιαφέρον στην υπόθεση αυτή –καθώς δείχνει τη μεταστροφή της κοινής γνώμης ως προς τις ΔΕΚΟ– είναι η στάση του ακροατηρίου: του ετερόκλητου πλήθους των ανθρώπων, οι οποίοι, όσο περιμένουν να έλθει η σειρά της δικής τους υπόθεσης, παρακολουθούν την εκδίκαση των άλλων. Την περασμένη Τετάρτη, όταν οι ενάγοντες εκδήλωσαν με φωνές διαμαρτυρίας την αντίδρασή τους κατά των επιχειρημάτων του δικηγόρου που εκπροσωπούσε το κράτος, το ακροατήριο, που σε ανάλογες περιστάσεις παλαιότερα έμενε αμέτοχο, ξεσηκώθηκε εναντίον τους. «Με κάτι τέτοια φθάσαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα», ήταν η φράση που συμπυκνώνει το πνεύμα της αγανάκτησής τους...

Και το ανέκδοτο:

«Ενας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήµιο. Ο πατέρας του, πλούσιος πολιτικός, απειλεί τον γιο του: “ ∆εν θέλεις να σπουδάσεις, ρε τεµπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι’ αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες ”.
Εχοντας ισχυρή οικονοµική και πολιτική θέση, ο πατέρας κινεί τα νήµατα για να βρει µία θέση στον γιο του:

 Πατέρας: - Γιώργο (Παπακωνσταντίνου, υπουργό), ο γιος µου τέλειωσε το λύκειο και ο τεµπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα µπορούσες να του βρεις µια θέση, µήπως στο µεταξύ βρει τον δρόµο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να µην κάθεται και τα ξύνει…

 Μερικές µέρες αργότερα ο Παπακωνσταντίνου του λέει: - Βρήκα δουλειά για τον γιο σου. ∆εξί χέρι του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας και 20.000 ευρώ τον µήνα. - Είναι υπερβολικό, Γιώργο. Πρέπει να τον αρχίσουµε πιο χαµηλά, γιατί µε τέτοια λεφτά αυτός ο τεµπέλης θα γίνει χειρότερος.

 - Σου βρήκα κάτι πιο σεµνό: ιδιαίτερος γραµµατέας υπουργού, µόνο µε 10.000 ευρώ τον µήνα. - Οοοοοχι. ∆εν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει.

 Την επόµενη µέρα: - Του βρήκα δουλειά ως διευθυντής του Τµήµατος Προµηθειών στο υπουργείο Οικονοµικών µε µισθό 6.000 τον µήνα.

  - Μα, σε παρακαλώ, Γιώργο, βρες µου κάτι πιο σεµνό, στα 600 µε 700 ευρώ τον µήνα.

  - Μα τι λες; Αυτό είναι αδύνατον.
  - Γιατί;
  - Αυτές οι θέσεις δίνονται µόνο µε διαγωνισµό και απαιτούν βιογραφικό επιπέδου, τέλεια γνώση αγγλικών, πανεπιστηµιακό δίπλωµα, τουλάχιστον ένα master ή PHD στο εξωτερικό και θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών!.