27/5/11

Ραγκούσης: Άρση της μονιμότητας γι' αυτούς που δεν την αξίζουν


Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο "Βήμα της Κυριακής" και τον δημοσιογράφο Π. Παπαδόπουλο, ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούσης επανέλαβε τη διάθεση της κυβέρνησης για επαναπροσδιορισμό της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.


Κύριε Ραγκούση, θα γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο;

Όχι, δεν θα γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο. Ακριβώς επειδή ξεκινήσαμε από την πρώτη ημέρα της διακυβέρνησής μας ένα σύνολο πολιτικών που εξορθολογίζουν και μειώνουν το κράτος,  προχωρήσαμε στις καταργήσεις των stage, στην παύση μονιμοποιήσεων και στη δραστική μείωση του αριθμού των συμβασιούχων, το πάγωμα των προσλήψεων πέρυσι και την επί της ουσίας μεγαλύτερη από το 1 προς 5 τήρηση στον ρυθμό προσλήψεων στο Δημόσιο, επειδή εφαρμόσαμε τον Καλλικράτη και συνολικά μειώσαμε ήδη, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όσους μισθοδοτούνται από το Δημόσιο, με την προοπτική του συνολικού αριθμού των 200.000 λιγότερων στο τέλος της θητείας μας, επειδή οδεύουμε από τα 22 και πλέον δισ. μισθολογικό κόστος το 2009 στα 16 δισ., για όλους αυτούς τους λόγους, ούτε τώρα αλλά ούτε και σε καμία προηγούμενη συνάντηση με τους εκπροσώπους της τρόικας δεν τέθηκε θέμα απόλυσης μόνιμου ή αορίστου χρόνου υπαλλήλου από το Δημόσιο. Διαφορετικά, σήμερα η χώρα θα βρισκόταν μπροστά σε ένα δίλημμα που θα ετίθετο από τους δανειστές της:  200.000 απολύσεις ή δεν παίρνετε την επόμενη δόση και χρεοκοπείτε.

 Τι θα ισχύσει όμως για τις μετατάξεις; Θα απολυθούν οι υπό μετάταξη υπάλληλοι;

Αυτό που εμείς λέμε και είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να πάρουν όλοι θέση, είναι ότι δεν μπορεί να εφαρμόζεται η πλήρης υπαγωγή όλων των προσλήψεων στο ΑΣΕΠ και να μην περνάνε από αυτή τη διαδικασία οι μετατάξεις. Και βέβαια το ΑΣΕΠ δεν κάνει απολύσεις, το ΑΣΕΠ κάνει μόνο αξιοκρατικές επιλογές. Αυτό που έρχεται λοιπόν είναι η αξιολόγηση, η διαρκής αξιολόγηση παντού. Τα δε περί  «έμμισθων εφεδρειών» της Νέας Δημοκρατίας είναι ανερμάτιστοι λαϊκισμοί.

 Γιατί φοβόμαστε να το πούμε; Δεν πρέπει να καταργηθεί επιτέλους η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων;

Όπως είναι γνωστό, η μονιμότητα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Άρα, η όποια συζήτηση οφείλει να διεξαχθεί στο πλαίσιο της αναθεωρητικής διαδικασίας που παραπέμπει στη μετά το 2014 περίοδο. Στη συζήτηση αυτή για να έχει κανείς  το ηθικό και ιστορικό δικαίωμα  να θέσει το συγκεκριμένο ζήτημα  οφείλει να εκκινήσει από τους πραγματικούς λόγους που κατέστησαν αναγκαία την κατοχύρωση της μονιμότητας: την πελατειακή ευνοιοκρατία, την κομματική αυθαιρεσία στο Δημόσιο.


Μήπως η «κομματική αυθαιρεσία» είναι η μόνιμη δικαιολογία για τη «διαιώνιση της μονιμότητας»

Τα πράγματα αλλάζουν. Σήμερα εγκαθιδρύουμε ένα καθεστώς αξιοκρατίας στις προσλήψεις, αντικειμενικής αξιολόγησης στις προαγωγές, με πλήρη εχέγγυα διαφάνειας και αμεροληψίας, χωρίς κανένα περιθώριο αυθαιρεσιών, ούτε εκ μέρους των πολιτικών ηγεσιών, ούτε συνδικαλιστικών εκπροσωπήσεων που πλέον δεν έχουν συμμετοχή, άρα και επιρροή στις σχετικές διαδικασίες.

Αναδεικνύεται μια νέα γενιά δημοσίων υπαλλήλων με μια ιεραρχία που έχει αναδειχτεί αξιοκρατικά , δεν χρωστάει σε κανέναν τίποτε, έχει όλα τα εχέγγυα της ποιότητας και της αξιοσύνης. Όταν αυτό το θεσμικό πλαίσιο κατοχυρωθεί συνταγματικά τότε θα έχουμε άρει τους λόγους που μας οδήγησαν στην κατοχύρωση της μονιμότητας και τότε θα έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της σύνδεσης της μονιμότητας με την αξιολόγηση.

 Δηλαδή δεν θα έχουμε μετά το 2014 μονιμότητα για όλους, αλλά μόνον για όσους αξιολογούνται θετικά;

Ακριβώς! Μονιμότητα κατοχυρωμένη για τους άξιους. Όχι όμως για όσους αποδεικνύεται μέσα από αδιάβλητες διαδικασίες ότι δεν την δικαιούνται, ότι δεν την αξίζουν. Αυτή είναι η προσωπική μου θέση, και το υπογραμμίζω αυτό,  στο πλαίσιο μιας συνταγματικής αναθεώρησης που θα κατοχυρώσει την αντικειμενική αξιολόγηση και θα συνδέσει τη μονιμότητα με την αξία.  Στο σημείο δε αυτό σας ανακοινώνω ότι με το νέο πειθαρχικό δίκαιο με το οποίο τερματίζεται η ατιμωρησία στο Δημόσιο, στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος, όσοι υποπίπτουν σε σοβαρά πειθαρχικά αδικήματα θα χάνουν πραγματικά άμεσα τη «μονιμότητα» γιατί η ποινή της απόλυσης θα τους επιβάλλεται αμέσως.

 Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να δεχτεί το αίτημα της τρόικας και να τεθεί η δημόσια περιουσία εκτός του δικού της ελέγχου;

Δεν γνωρίζω να έχει τεθεί κάτι τέτοιο. Σε κάθε περίπτωση και θεωρητικά μιλώντας, προφανώς όχι. Δεχόμαστε κάθε συμβολή των εταίρων αλλά δεν πρόκειται να απεμπολήσουμε το κυριαρχικό δικαίωμα στη δημόσια περιουσία.

 Οι πολίτες περιμένουν απαντήσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πώς θα επιστρέψουμε στην ανάπτυξη;

Τα ''οικονομικά της Μεταπολίτευσης'' έχουν τελειώσει οριστικά. Δεν γίνεται να δίνουμε από αυτά που δεν έχουμε, ούτε να παίρνουμε από αυτούς που δεν έχουν. Αυτές είναι οι δύο κόκκινες γραμμές. Ταυτόχρονα πρέπει να υπερβούμε δύο εμπόδια για την ανάπτυξη, τα 22δισ. που θα πληρώνουμε σε λίγο για τόκους και τα 55 δισ. των δαπανών για την υγεία, πρόνοια και ασφάλιση. Σε ό,τι αφορά τους τόκους, στην Ελλάδα το χρέος γεννάει χρέος, όπως σε μια τοκογλυφική κατάσταση. Δίνουμε έναν αγώνα για την αντιμετώπιση του χρέους και θα δούμε στο τέλος τι μορφή θα πάρει. Θυμίζω ότι πήραμε επιμήκυνση στις 24 Μαρτίου. Πάντως θέλω να τονίσω οτι η συζήτηση για το ποια είναι η καλύτερη λύση δυσκολεύει στην πραγματικότητα τη λύση...

 Έχετε ζητήσει να ανοίξει ο «φάκελος των 55 δισ. ευρώ» των δαπανών για την υγεία, την πρόνοια και την ασφάλιση.  Γιατί δεν έχουν μειωθεί αυτές οι δαπάνες;

Γι’ αυτό θέλω να ανοίξει ο φάκελος για να δούμε πώς θα μειωθούν. Νομίζω ότι πρέπει να γίνει μια πολύ συστηματική δουλειά μέσα σε αυτό τον φάκελο για να δούμε τι θα εξοικονομήσουμε. Όπως ανοίξαμε τον φάκελο της μισθοδοσίας στο Δημόσιο και είπαμε «δεν βγαίνει και πρέπει να σταματήσουμε άμεσα τα stage, τις ψευδεπίγραφες συμβάσεις, την πρακτική των μονιμοποιήσεων, το πάγωμα των προσλήψεων, να μειώσουμε πρακτικά δηλαδή τους μισθοδοτούμενους και έτσι το μισθολογικό κόστος, έτσι πρέπει να ανοίξει ο φάκελος και στους υπόλοιπους τομείς. Ενώ το μισθολογικό κόστος στα επόμενα δύο χρόνια περιορίζεται, όπως προανέφερα, στα 16 δισ., οι τόκοι θα είναι στα 22 δισ. και οι δαπάνες για υγεία και ασφάλιση θα βρίσκονται στα 55 δισ..

 Γιατί επιμένετε να ζητείτε τη συναίνεση της ΝΔ; Δεν μπορείτε να κυβερνήσετε μόνοι σας;

Η συναίνεση είναι εθνική υποχρέωση του κ. Σαμαρά. Μπορεί να κρατήσει για τον εαυτό του το δικαίωμα να κρίνει και να ελέγχει την υλοποίηση αυτών για τα οποία θα προσφέρει συναίνεση. Αλλά εδώ μιλάμε για ένα σχέδιο επιβίωσης της χώρας. Ένα σχέδιο σωτηρίας στο οποίο οφείλει να συναινέσει, Ιδίως ο κ. Σαμαράς. Γιατί η ΝΔ έχει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορικής  ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση της χώρας.  Αυτοί κυβερνούσαν. Ο κ. Σαμαράς ήταν ένας από αυτούς. Οδηγούσαν την Ελλάδα στην  κατάρρευση και συνέχιζαν αλόγιστες δαπάνες, ατελείωτες προσλήψεις, ένα «πάρτι» εξουσίας.

Μια που η ΝΔ δεν προβλέπεται να προσφέρει συναίνεση, δεν συμφωνείτε ότι οι εκλογές μπορούν να  δώσουν νέα ορμή στη μεταρρυθμιστική προσπάθεια;

Τώρα είναι ώρα μόνο για δουλειά. Η χώρα ούτε αντέχει ούτε χρειάζεται    εκλογές.

 Έχετε παραιτηθεί σιωπηλά από τον ρόλο του συντονιστή;

Συντονιστής της κυβέρνησης δεν ήμουν ποτέ. Συντονιστής ήταν και παραμένει μόνο ο Πρωθυπουργός.

Πηγή: BHMA

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου